شهدا شرمنده ایم

ای شهید

هنوز اندک زمانی از رفتن شما نگذشته  که غبار گناه بر شهرهامان نشسته و خون سرختان سنگ فرش خیابانها شده و .....

آخر مگر وصیت شما این نبود که :

(خواهرم  خون سرخم  را به سیاهی چادرت امانت دادم پس امانت دار باش )

پس کجا هستن آنها که حرمت خونتان را نگه دارند . شهدا شرمنده ایم  از این که هر روز و همه جا عکس هایتان را می بینیم

  ولی، عکس شما عمل می کنیم . اگر شما آن روزی که همه در دادگاه عدل الهی حاضر می شوند از ما راضی نشوید ما چه

کنیم ، اگر شما بگویید ما خون دادیم شما چه کاری کرده اید ، ما چه بگوییم .

اکنون که می نویسم بغض گلویم را گرفته . یاد این چند بیت افتادم :

آی شهدا  آی شهدا

جای شما خالی شده

همه چی آزادی شده

بیاید که بعد شما ها گرفته شد حال ماها

شما که دوست ما بودین قرلر نبود تنها برین .

 بله شما رفتین ، ما ماندیم با کوله باری از گناه .

شما را به ارباب بی کفنتان به مادر پهلو شکسته تان قسم می دهیم که قفل های دل همه ما را باز کنید ، راهی را که شما

رفتین به ما نشان دهید، که اگر چنین نکنید از زیانکارانیم  .